لا حول ولا قوه الا باالله العلی العظیم

هیچ نیرو و حرکتی نیست مگر بوسیله ی خدای والا و بزرگ.

خدایا! سال های سال در حفظ جلوه های ظاهری ایمانم کوشیدم.

نماز مستحبی بسیار خواندم،روزه گرفتم،شبهای درازی را به عبادت

گذراندم و بسیار ذکر تو گفتم،اما حالا،در میانه ی راه زندگی

احساس می کنم که از قافله ی مومنان تو جا مانده ام.

خدایا! خدای خوبم!

چه روزها سر بر سجده ی تو گذاشتم اما دلم از یقین به رحمت تو،

خالی بود و چه شبها که نوای (امن یجیب)سر دادم،

اما روحم پر از اضطراب و تشویش بود.

خدایا!در میان این خم و راست شدن ها،در لابه لای

یا قاضی الحاجات گفتن ها،در پیچ و خم تند اتفاق های زندگی،

کجا بود ایمان باطنی و یقین قلبی من به حضور مهربان تو؟و

 قدرت بی منتهایت که اینگونه مشوش و غمگین شدم.

خدایا! از همین امروز و از همین حالا کمکم کن تا به ایمان و یقین قلبی

برسم.تا باور کنم در لحظه لحظه ی زندگی ام حضور داری و در کمال رحمت

و رافت و مهربانی،مراقب من و زندگی ام هستی،

چه آنجایی که حضور دارم و هستم و چه آنجایی که حضور ندارم و نیستم...

(مهرنوش صفایی.مجله ی راز)

(فرا رسیدن ماه مبارک رمضان رو به تمامی دوستان عزیزم تبریک میگم،انشاالله ماه خوب و پر از خیر و برکتی باشه برای همه...التماس دعا)